W tym miesiącu mam dla Państwa nie lada gratkę, a mianowicie wywiad z terapeutą, psychosomatykiem, czyli osobą, która odgrywa ważną rolę w życiu pacjenta dążącego do wyjścia z choroby. Dowiecie się m.in. czym jest symptom chorobowy, na czym polega metoda psychosomatycznego diagnozowania oraz czym są holistyczne metody leczenia. Zapraszam!

Pani Maria Magdalena Damaszk – magister pedagogiki, terapeutka zajmująca się psychosomatycznym diagnozowaniem i stosowaniem terapii naturalnych w uwalnianiu się od choroby. Współpracuje z osobami zajmującymi się holistycznymi metodami leczenia dla poprawy stanu zdrowia każdego potrzebującego. Napisała kilka projektów, m.in. Ośrodka holistycznych terapii chorób przewlekłych i nowotworowych, Domu NIE-spokojnej starości, programów rozwiązania problemu opieki długoterminowej osób starszych. Życie holistyczne oznacza dla niej połączenie pedagogiki holistycznej z psychologią transpersonalną. Miłośniczka ekologii, poszukiwania lepszych „dróg” i „przecierania szlaków”, pasjonatka i propagatorka OZE, czyli odnawialnych źródeł energii. Specjalnie dla Wellnessday.eu opowie więcej o swojej pracy, o pomaganiu ludziom chorym w powrocie do zdrowia.

Agnieszka Przetak, Wellnessday.eu: Witam Panią bardzo serdecznie. W czerwcu poznaliśmy historię pana Grzegorza Pawlaka, który powiedział: „(…) za niezbędną uważam – dla każdego pacjenta myślącego poważnie o swojej drodze do zdrowia – konsultację i późniejszą pracę z psychoonkologiem lub psychosomatykiem”. Czy zgadza się Pani z jego słowami? Kim właściwie jest psychosomatyk i w jaki sposób może pomóc osobom chorym, na przykład na raka?

[zobacz artykuł: Grzegorz Pawlak – mężczyzna, który pokonał chłoniaka]

Maria Magdalena Damaszk: Zacznijmy od tego, czym jest zdrowie, a czym choroba.

Mówiąc prosto: gdy różnorakie funkcje ciała w określony sposób współgrają, powstaje wzorzec, który odczuwamy jako harmonijny i dlatego nazywamy go zdrowiem. Gdy jakaś funkcja wymyka się spod kontroli, w mniejszym lub więk­szym stopniu zaczyna zagrażać harmonii całości, wtedy mówimy o chorobie. Całe ciało jest zmaterializowanym odzwierciedleniem naszej świadomości. Określonym grupom problemów odpowiadają określone organy i nie ma to nic wspólnego z miejscami o zmniejszonej odporności.

Choroba, z mego punktu widzenia, to zmaterializowany konflikt. Na jakiej płaszczyźnie powstaje konflikt (problem), w takim obszarze danego organu umiejscawia się symptom chorobowy. Każda część ciała i każdy narząd odpowiadają określonej treści psychicznej, określonemu stanowi emocjonalnemu i określonemu kręgowi problemów: emocjonalnych, egzystencjonalnych, intelektualnych, społecznych, środowiskowych i in. właśnie niedostrzeganie konfliktu wywołuje chorobę. Wszystko ma miejsce w świadomości, a odzwierciedla się w ciele. Materia, a więc i ciało, może służyć tylko jako „ekran”, na którym wyświetlany jest „film” wg scenariusza i w reżyserii właściciela ciała. Ciało jest miejscem, gdzie pojawia się symptom, ale nigdy nie jest miejscem, w którym problem może być definitywnie rozwiązany.

Symptom pozwala terapeucie na znalezienie „drogi powrotnej” do zdrowia, czyli dojść do przyczyny powstania choroby i właśnie w tym „miejscu” to uzdrawiać.

AP: Podejrzewam, że nie wszyscy chorzy mają tego świadomość…

Maria Magdalena Damaszk: Świadomość tego jest najważniejsza. To tylko od osoby dotkniętej jakąś przypadłością zależy  jak głęboko chce wejść „w siebie”, w swoje przeżyte / przeżywane emocje i uczucia. Zmierzenie się z samym z sobą jest dla niektórych wręcz niemożliwe, ciągle szukają przyczyn na zewnątrz obarczając winą za swój stan innych, warunki, środowisko i …. „on mi to robi” lub „to przez ten klimat….”.

Życie mówi do nas wieloma językami, np. język warunków życiowych, język naszych problemów, naszych życzeń. Mowa symptomów chorobowych jest tylko jedną spośród wielu służących nam w życiu form wyrazu. Ich przesłanie zawsze jest takie samo - sens naszej egzystencji.

Od emocji i sytuacji, które Cię spotykają zależy stan Twojego zdrowia.  Często choroba okazuje się najcenniejszym przyjacielem, gdyż każdy jej objaw stanowi drogowskaz prowadzący wprost do całkowitego uzdrowienia.

AP: Czym jest tak zwana metoda psychosomatycznego diagnozowania?

Maria Magdalena Damaszk: Metoda psychosomatycznego diagnozowania  przełamuje stereotypowe myślenie o chorobie, wskazując jak dzięki głębokiemu poznaniu samych siebie możemy odzyskać i zachować pełne zdrowie fizyczne i psychiczne. Nic nie dzieje się przypadkowo. Nasza podświadomość nieustannie pracuje i, niestety, to ona w największej mierze odpowiedzialna jest za nasze działania na planie fizycznym. Czy myślisz o tym jak trawić pożywienie? o tym, jak chodzić?

Jeżeli boli Cię żołądek, cierpisz, to właśnie efekt działania twojej podświadomości, tego „worka” zgromadzonych świadomie i nieświadomie informacji, przyjmując, że jesteśmy świadomi tylko 2 tysięcy spośród 400 miliardów bitów informacji, które przetwarzamy w każdej sekundzie. Świadomie bowiem nie wiesz z jakiego powodu to się wydarzyło, że zjadłeś świeże i smaczne produkty. Jednak to się wydarzyło – i to tylko z Twego własnego powodu. Choć brak Ci zgody na przyjęcie informacji, że  wydarzyło się to w wyniku Twego myślenia, wcześniej przeżywanych uczuć i emocji, w wyniku Twojej przeszłości, Twoich wcześniej zgromadzonych negatywnych doświadczeń. W większości przypadków nasze choroby mają swoje źródło w naszej psychice, w naszych przekonaniach, naszym myśleniu i w naszym postępowaniu.

Ludzki organizm jest najdoskonalszą „maszynerią”, o niezwykłej sprawności i niezawodności działania. Jeśli coś zaczyna szwankować dostajemy od niego sygnały, ale zbyt często je bagatelizujemy, bądź w ogóle nie dostrzegamy, doprowadzając do sytuacji kryzysowej. Każda przypadłość, od zwykłej infekcji począwszy po choroby nowotworowe, może być rozpatrywana z psychosomatycznego punktu widzenia.

AP: Co kryje się pod nazwą „holistyczne metody leczenia”?

Maria Magdalena Damaszk: Większość ludzi opiera się przed zmianami. Ucieczka w pracę, w chorobę, w sen, w uzależnienia, to szukanie celów zastępczych. Często jest, że ŻYCIE traktujemy jak walkę z upływem czasu, ze starzeniem się, z tradycjami rodzinnymi, wzorcami obyczajowymi, postawami dzieci, z szefem, kolegami z pracy czy osobowością partnera a wszystko to… to po prostu brak zdolności do akceptacji zmian. Akceptacja zmian jest bardzo ważna w naszym życiu. Dostosowanie się do zmian i TEGO CO JEST bywa prostsze, niż Ci się wydaje. Kiedy godzisz się na zmiany, budujesz życie wypełnione harmonią, spokojem i radosną akceptacją.

HOLIZM ( z greckiego Holos - całość ) wymaga zainteresowania człowiekiem w całym jego fizycznym, społecznym, intelektualnym, duchowym i emocjonalnym ujęciu, w łączności z ekologiczną domeną dawnych tradycji leczniczych przyjmujących propozycje nowoczesnej nauki i techniki.

Medycyna holistyczna łączy współczesną medycynę z akupresurą, akupunkturą, apiterapią, czakroterapią, homeopatią, bioenergoterapią, ziołolecznictwem, chirurgią fantomową i innymi. To suma dobrych rozwiązań z przestrzeni ostatnich kilku tysięcy lat ofiarowanych współczesnemu człowiekowi. Szerokie spektrum możliwości medycyny holistycznej pozwala dobrać odpowiednie metody leczenia, indywidualnie dla każdego pacjenta, w tym chorym przewlekle i chorym nowotworowo.

AP: Od czego zaczyna Pani pracę z chorymi? Czy proces terapii dostosowuje Pani do rodzaju choroby czy może w każdym przypadku przebiega on podobnie?

Maria Magdalena Damaszk: Prowadzenie pacjenta z chorobą nowotworową zaczynam od otrzymania drogą e-mailową potwierdzenia jego gotowości na pracę w dokonywaniu zmian w sobie, w swoim postrzeganiu życia i świata zewnętrznego. Następnie pacjent otrzymuje ode mnie opisy wszystkich występujących u niego symptomów chorobowych na temat „co choroba chce ci powiedzieć”?, np. opis ogólny symptomu nowotwór i do tego opis symptomu miejsca jego wystąpienia np. płuca, miejsca  przerzutów np. wątroba itd.

Po otrzymaniu opisów pacjent ma tyle czasu, ile sam potrzebuje na przestudiowanie tego materiału, pobyciu sam ze sobą i z otrzymanym materiałem. Ma samodzielnie poszukać „wspólnego  mianownika” dla swoich schorzeń. Wspólny mianownik  w w/w przypadku to uczucia: złość, gniew, żal, żywienie głębokiej urazy.

Ciąg dalszy rozmowy na następnej stronie.