Mało kto zdaje sobie sprawę z tego, że zakrzepica należy do jednych z najgroźniejszych powikłań ciąży oraz połogu. W niektórych przypadkach zator tętnicy płucnej bywa przyczyną śmierci przyszłej mamy. Dlatego też tak ważna jest szybka diagnoza tego schorzenia i podjęcie skutecznych kroków w celu zapobiegania jego konsekwencjom.

Choć rzeczywista częstość występowania choroby zakrzepowo-zatorowej u ciężarnych nie jest znana, to z wiarygodnych obserwacji, prowadzonych głównie przez lekarzy prowadzących ciąże wynika, że ryzyko zapadnięcia na to schorzenie jest większe u kobiet w ciąży niż u tych, które w niej nie są.  Warto także wiedzieć, że w krajach rozwiniętych zakrzepica stanowi główną (choć nie częstą) przyczynę zgonu kobiet ciężarnych. Występuje ona u 0,01%-0,3% przyszłych mam.

Badania wykazały również zwiększone ryzyko zachorowania na zakrzepicę u kobiet po cesarskim cięciu w porównaniu z tymi, które rodziły siłami natury. W trakcie trwania ciąży wyżej opisana choroba częściej rozwija się na w odcinku biodrowo-udowym żył głębokich, w związku z czym większe jest ryzyko wystąpienia zatoru w tym właśnie miejscu. Tłumaczy to fakt, że u 90% kobiet ewentualne objawy zakrzepicy występują tylko na lewej nodze.
Choroba zakrzepowo-zatorowa jest niebezpieczna i podstępna. Często przebiega w sposób całkowicie bezobjawowy. U kobiet ciężarnych jej diagnoza jest o tyle trudna, że wiele z objawów, które mogłyby świadczyć o zakrzepicy przypominają te, które towarzyszą przyszłym mamom przez cały okres prenatalnych.

Należą do nich m.in.:

• Ból i obrzęk kończyn dolnych
• Duszność w klatce piersiowej
• Ból w klatce piersiowej

Warto także wspomnieć, że u kobiet ciężarnych występuje ucisk na macicy na żyły biodrowe. Może on stać się zatem przyczyną fałszywego badania przeprowadzanego w celu zdiagnozowania zakrzepicy.  W ciąży  nie zaleca się również badań, które narażają płód na promieniowanie jonizujące. Wszystko to sprawia, że diagnostyka zakrzepicy u przyszłych mam jest naprawdę bardzo trudna.

Predyspozycje do rozwoju zakrzepicy można określić na drodze testu genetycznego. W badaniu wykonuje się analizę mutacji genów kodujących czynnik V oraz czynnik II (protrombinę) krzepnięcia krwi. Do badania wystarczy pobrać wymaz z wewnętrznej strony policzka (tzw. „ślina”), który następnie poddaje się szczegółowej analizie laboratoryjnej.

Zakrzepica w ciąży (trombofilia) – wykonaj skuteczne badanie genetyczne >>