Uważasz, że stawianie sobie coraz większych oczekiwań świadczy  Twojej niezwykłej ambicji? Nie zadowala Ciebie wynik dobry, bądź wystarczający, ponieważ nie spełnia Twoich wysokich wymagań? Kierujesz się zasadą "wszystko albo nic', dlatego połowiczne sukcesy nic dla Ciebie nie znaczą? Uważaj, bo możesz zawitać w świecie perfekcjonistek.

Niestety nie jest to powód do dumy, choć w chęci zrobienia czegoś "najlepiej jak się potrafi", pozornie nie ma nic złego. Gorzej niestety, że perfekcjonistki nie akceptują siebie (bo nie są wystarczająco dobre), nie akceptują swoich myśli i uczuć, nieustannie oczekują od siebie coraz więcej i więcej, a bywa że paralizuje je lęk przed porażką (w ich rozumieniu porażką).

Można wyróżnić pięć głównych strategii dążenia do perfekcji:

1) Wieża wymagań
Czyli stawianie sobie coraz większych wymagań, co z kolei potęguje oczekiwania względem siebie.  Pierwszym symptomem powinno być zwrócenie uwagi na ilość zwrotów "muszę" czy "powinnam" bądź "nie mogę", jakie perfekcjonistka używa względem siebie. Cały czas coś musi, albo powinna, bo przecież nie może sobie pozwolić na lenistwo. To potęguje presję i stres.

fot. Zdjęcie nadesłane na konkurs "Uchwycić kobiecość", można je oglądać w galerii Wellnessday.eu

2) Wewnętrzny żandarm
Czyli te rozkazy, które słyszy perfekcjonistka i które wykonuje niezwłocznie. Tak, jakby była pod przymusem. Wiąże się to z poruszaniem się utartymi ścieżkami i nie daniem sobie nawet szansy na sprawdzenie innej możliwości niż dotychczas (bo cóż, jeżeli nowe oznaczałoby porażkę?)

3) Tempo
Szybko, szybko, nie ma czasu, jest tyle do zrobienia – takim podejściem kieruje się perfekcjonistka. Trzeba wykonać coś tak szybko jak to możliwe, bo kolejne zadania czekają i wciskają się w myśli nie dając spokoju. Zmęczenie nie ma tutaj za bardzo znaczenia, bywa że perfekcjonistka przełączy się w tryb "robota", który nic nie czuje (perfekcyjnie opanowała ignorowanie potrzeb organizmu), a robi to co musi zrobić.

4) Kontrola
Perfekcjonistka stara się wszystko utrzymać pod kontrolą – swoje emocje, swoje działania, co gorsza, działania innych, a nawet emocje innych. To nie tylko frustrujące i stresujące – to po prostu nierealne.

5) Eliminacja
Judith Bemis i Amr Barrada, autorzy książki "Pokonać lęki i fobie" uważają, że strategia ta bazuje na "stosowaniu uników, odciąganiu uwagi, podejmowaniu niechcianych decyzji, wycofywaniu się z życia publicznego, kamuflażu, przeczeniu samemu sobie, analizie każdej sytuacji, ograniczaniu swoich potrzeb oraz innych metod mających na celu pozbycie się niechcianych emocji, refleksji czy reakcji". Ponieważ nie zawsze się to udaje, perfekcjonistkę dręczy coraz większy lęk.


Jeżeli któraś z tych strategii brzmi znajomo, być może najwyższy czas nauczyć się sobie czasem odpuścić (zadania), i dopuścić własne emocje.

Tekst na podstawie książki, którą serdecznie polecamy:

Pokonać lęki i fobie. Jak sobie radzić z niepokojem i napadami paniki - Barrada Amr, Bemis Judith

"Pokonać lęki i fobie" skierowana jest do osób, które poszukują sposobów radzenia sobie z nadmiernymi lękami i atakami paniki. Obok podstawowych informacji na temat przyczyn zaburzeń lękowych, autorzy zamieścili także opis kilku z nich.