„Jesteśmy tym, czym się stale zajmujemy”

Arystoteles

Czy tego chcemy, czy nie,  nasza aktywność mówi wiele o nas samych. Człowiek poznaje siebie nie tylko poprzez relacje z innymi ludźmi, ale także poprzez swoje działania i kreowaną aktywność, której doświadcza każdego dnia.  Aktywność człowieka wypływa z jego potrzeb. Jeśli za potrzebami człowieka stoją wartości i szczytne cele, służy nam samym i innym, jeśli nie,  może być destrukcyjnym, chaotycznym miotaniem się po arenie życia. To od nas zależy co zrobimy ze swoją życiową energią, czy pozwolimy aby  przeistoczyła  się w pożyteczne czyny i zaprowadziła  nas w pożądanym kierunku, czy pozwolimy na jej uśpienie i apatię życiową. 

Czym jest aktywność, jakie ma znaczenie dla jednostek i społeczeństwa, jakie są  źródła i motywy działań  ludzkich?

Aktywność własna, jest bardzo zindywidualizowaną cechą jednostki, doskonaleniem i kształtowaniem siebie prowadzącym do  samorealizacji. Przybierać może różnorodne formy -  np. : aktywność społeczna, zawodowa,  artystyczna, fizyczna, duchowa, emocjonalna,  umysłowa, intelektualna. Nasze życie to różnorodność, to bycie w trwaniu i zmienności... Zmieniają się nasze cele życiowe, okoliczności, sytuacje, zmieniamy się my sami i nasza aktywność życiowa,  która  ma swoistą  dynamikę i  szeroki  zasięg oddziaływania. Można powiedzieć, że aktywność człowieka jest najbardziej zmienną  cechą ludzkiego istnienia. 

Obserwacja  przejawów aktywności ludzkiej  dostarcza nam  informacji o rozwoju człowieka, jego potrzebach i  zdolnościach  oraz indywidualnych skłonnościach  do działania, których źródło upatruje się w zewnętrznej bądź wewnętrznej  motywacji. Aktywność  w ujęciu ogólnym to forma relacji człowieka z otoczeniem.

Andrzej  Radziwicz – Winnicki (wybitny socjolog wychowania, pedagog  społeczny, profesor Uniwersytetu Śląskiego) twierdzi, że aktywność jest swoistą energią związaną z czynem, natomiast Władysław Okoń (wybitny polski pedagog, specjalista w zakresie dydaktyki, profesor Uniwersytetu Warszawskiego) określa aktywność jako właściwość indywidualną jednostki będącą samorzutną chęcią działania. Jan Jerzy Strelau (polski psycholog, profesor nauk humanistycznych) wskazuje na związek aktywności z temperamentem człowieka, rozpatruje aktywność jako tendencję do zachowań o wysokiej wartości stymulacyjnej  tj.  dostarczanej  stymulacji zewnętrznej = płynącej z otoczenia człowieka.  Wg. Strelaua aktywność determinuje ilość i zakres podejmowanych działań i  jest zarazem regulatorem zapotrzebowania na stymulację jednostki.

Trzeba jednak pamiętać, że aktywność człowieka  nie może być całkowicie uwarunkowana czynnikami płynącymi z zewnątrz, to my sami powinniśmy motywować siebie do aktywności , aktywności  która prowadzi nas  do realizacji  naszych życiowych  planów, celów  i pragnień.

Alfabet aktywności

Aktywność przynosi wiele korzyści, np. aktywny styl  życia to fundament naszego zdrowia, aktywność umysłowa podnosi odporność na stres, aktywność społeczna pozwala realizować się w posłudze innym, aktywność artystyczna daje możliwość wyrażenia siebie poprzez sztukę…

Musimy sami dokonać wyboru naszego celu. Cel to pozytywny wkład w życie społeczeństwa, to realizacja siebie w posłudze innym, to coś  więcej niż życie z dnia na dzień. Ukierunkowana  na cel aktywność  własna powinna stać się „żyzną glebą” Twoich  mocnych  stron. Jeśli np. masz predyspozycje do wystąpień publicznych poszukaj  możliwości wyeksponowania tej cechy.  Kreuj swoją rzeczywistość, twórz, inicjuj, organizuj, planuj, odkrywaj! Te aktywne słowa powinny  stać się Twoim ” alfabetem aktywności”.

Faktem niepodważalnym jest, że człowiek poprzez swoją aktywność  ma możliwość rozwijania się i wzrastania  (rozwój wyraża się w  zmianach życiowej aktywności, brak zmian świadczy o stagnacji), doświadczenia swojej podmiotowości i bycia z drugim człowiekiem. Jeśli chcesz poczuć moc sprawczą działania musisz mieć świadomość czynników dynamizujących aktywność własną. Jednym  z nich są potrzeby człowieka. Potrzeba jest uświadomionym brakiem, poczuciem niespełnienia, który wprowadza człowieka w stan aktywny. Dogłębnie uświadomiona potrzeba  wywołuje  pojawienie się motywacji i jest sprawcą wszelkiej  aktywności  prowadzącej do życiowej zmiany.  Musimy mieć jednak pamiętać aby nie skupiać nadmiernej uwagi na sobie , na zaspokajaniu własnych potrzeb i pragnień. Prawdziwą satysfakcję z działania czerpiemy wówczas gdy dajemy „ coś z siebie” innym  i realizujemy swoje prawdziwe cele życiowe oparte na wartościach.

Mówiąc o pobudkach aktywności należy  zwrócić uwagę na siłę zaangażowania, która sprawia, że uruchamiają się niewyobrażalne pokłady energii i mocy sprawczej. Tak więc: osiągnięcia, zwycięstwa, sukcesy, ambitne cele mogą stać się Twoim udziałem  jeśli wypracujesz w sobie postawę aktywności.  „Nie przepłyniesz morza, jeśli będziesz tylko stać i gapić się w wodę” mówił R.Tagore (Laureat nagrody Nobla z literatury w 1913 r.). Gdy skupiasz  się na działaniu otwierasz się na nowe możliwości i zaczynasz biec w wybranym kierunku pokonując kolejne etapy w drodze do celu.

Proaktywność

Zaangażowanie  idzie w parze z  inicjatywą, dzięki której „spinamy się” do działania i bierzemy los w swoje ręce.  Przejmowanie inicjatywy oraz własnej odpowiedzialności czyli „zdolności do wyboru odpowiedzi” niezależnie od okoliczności życiowych są  podstawą proaktywności. Postawa proaktywna to coś więcej, niż postawa aktywności. Proaktywność (proactivity) to podstawowy nawyk skutecznie działających ludzi. Ludzie proaktywni mają własną pogodę i siłę do tego by wybierać swoje reakcje. Jednostki proaktywne kierują się własnymi, przemyślanymi wartościami, czyli podporządkowują  bodźce płynące z zewnątrz wartościom; wartości są motorem aktywności. Jeśli natomiast nasze życie jest sumą warunków i uwarunkowań płynących z zewnątrz i pozwalamy aby te zjawiska nas kontrolowały, wówczas stajemy się reaktywni. Ludzie reaktywni ulegają wpływom „społecznej pogody”. Motorem działania ludzi reaktywnych są uczucia, okoliczności, warunki, środowisko. Pamiętaj, że masz wybór własnej postawy życiowej!

Jak wygląda twoja arena życia, czy dajesz z siebie wszystko, czy doświadczasz  poczucia sprawstwa płynącego z aktywności?

Może pora  przyjrzeć się swoim obszarom działalności , sprecyzować na nowo ich kierunek i włączyć się z pełną świadomością i odpowiedzialnością w różne przejawy życia społecznego. Jeśli sprawisz by chciało się chcieć i ruszysz się z miejsca możesz być spokojna, że  Twój wysiłek będzie nagrodzony, poczujesz przyjemność  istnienia i doświadczania życia oraz prawdziwy smak życiowej aktywności. Nie tłumacz się, po prostu działaj…!

fot. Łukasz Szymczak / Galeria Wellnessday.eu

Ekspert Wellnessday.eu: Eliza Borowiak

Trener w zakresie psychoedukacji, praktyk podejścia TSR oraz terapii schematów, wykładowca Akademii Nauk Stosowanych im. Księcia Mieszka I w Poznaniu, autorka publikacji.

Moją pasją jest inspirowanie/motywowanie do pozytywnej zmiany, zwiększanie samoświadomości i przełamywanie nieadaptacyjnych schematów. Na co dzień pracuję jako wykładowca, trener w zakresie psychoedukacji oraz prowadzę sesje o charakterze terapeutycznym.
Jeśli poszukujesz ciekawego szkolenia dla kadry pedagogicznej/rodziców w zakresie psychoedukacji lub chcesz przełamać własne ograniczenia i mieć lepsze rezultaty w życiu napisz do mnie, umówimy się na sesję on-line. Sesje są prowadzone w nurcie TSR (terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach) oraz terapii schematów. Zapraszam osoby, które chcą przepracować podświadome schematy i otworzyć się na nowe możliwości.
 

Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.
tel. 516 083 711

POLECAMY

Jak wyjść z pułapki wewnętrznych ograniczeń… cz 1

Nic nie wydarza się samo. Nasze małe i większe sukcesy są wynikiem pracy nad sobą, stają się swoistą soczewką filtrującą postrzeganie siebie oraz zwiększającą poczucie zadowolenia z życia. Życiowe powodzenie to także wynik stosowania fundamentalnych praw sukcesu i zasad celowego życia, ale nade wszystko podążania za głosem serca. Aby ten głos usłyszeć musimy zdobyć się na odwagę wyjścia ze strefy komfortu i pokonania własnych ograniczeń, ograniczeń, które najczęściej mieszkają w nas samych w naszym „wewnętrznym domku”.

Jak dokonać wewnętrznej przemiany i wykreować życie zgodne ze swoimi pragnieniami? cz.1

Aby żyć w zgodzie z samą  sobą i własnymi pragnieniami musisz zatrzymać się w pędzie życia i  z dala od zgiełku codziennych spraw  uświadomić sobie czego tak naprawdę oczekujesz od siebie i dla siebie, co chcesz zmienić, co osiągnąć, czego potrzebujesz do szczęścia.